การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑) ศึกษาหลักการเผยแผ่พระพุทธศาสนา  ๒) ศึกษาคุณสมบัติของพระนักเผยแผ่ในสังคมยุคใหม่ในอำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด  ๓) เพื่อศึกษาวิเคราะห์คุณสมบัติของพระนักเผยแผ่ที่พึงประสงค์ในสังคมยุคใหม่ในอำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ

 ผลการวิจัยพบว่า การเผยแผ่พระพุทธศาสนานั้น คือการนำคำสอนหลักธรรมในพระพุทธศาสนาไปสู่บุคคลและมวลชน โดยมุ่งให้ผู้รับเข้าใจและนำไปปฏิบัติได้ โดยการกำหนดแนวทาง วิธีการ เทคนิค เป้าประสงค์ของการดำเนินงานเผยแผ่  คุณสมบัติของพระนักเผยแผ่ในสังคมยุคใหม่ในอำเภอเสลภูมิ พบว่า พระนักเผยแผ่มีวิธีการเผยแผ่ธรรมะหลากหลายวิธี มีวิธีการเผยแผ่ในรูปแบบพิธีกรรม วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา การจัดในรูปแบบธรรมะสัญจรตามหมู่บ้าน โรงเรียน โดย การเทศนาบรรยาย การปาฐกถา และการสนทนาธรรม เป็นการดำเนินงานของคณะสงฆ์ในแต่ละพื้นที่ซึ่งรวมกลุ่มกันทำในลักษณะจิตอาสา หลักธรรมที่ใช้ ส่วนใหญ่จะเน้นเรื่องการอดทน กตัญญู การเสียสละ ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน บำเพ็ญประโยชน์ต่อส่วนรวม การให้ทาน หลักของศีล ๕ การ ครองคน ครองตน ครองงาน อริยสัจ ๔ ฆราวาสธรรม พรหมวิหาร คุณสมบัติของพระนักเผยแผ่ที่พึงประสงค์ในสังคมยุคใหม่ในอำเภอเสลภูมิ พบว่า พระนักเผยแผ่ที่พึงประสงค์ในสังคมยุคใหม่ ต้องเป็นที่น่ายกย่องเป็นผู้ทรงศีลเป็นแบบอย่างที่ดี ยึดโอวาทปาติโมกข์เป็นหลัก มีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับหลักธรรมภาษา มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี มีประสบการณ์ ความประพฤติดี รักในการเผยแผ่ มีความอดทน เป็นนักเสียสละที่ดี มีความรู้ความเข้าใจในหลักธรรมเป็นอย่างดี มีรูปแบบการเผยแผ่ที่หลากหลายน่าสนใจ